همه چیز درباره صندلی چوبی

در طراحی دکوراسیون، صندلی ها یکی از مهمترین عناصر مبلمان هستند. اولین استفاده از صندلی های چوبی را به تمدن های باستانی مانند مصر نسبت می دهند، این صندلی ها از قرن دوازدهم میلادی در چین مورد استفاده قرار گرفتند، در قرون‌ وسطی در اروپا با تزییناتی زیبا در اختیار خانواده سلطنتی و اشراف قرار گرفت و در طول دوره رنسانس استفاده از آنها میان همه قشرها متداول شد. در این مقاله با تاریخچه و انواع صندلی های چوبی، بهترین چوب ها برای تولید آن، مشهورترین صندلی های چوبی تاریخ مبلمان و شیوه ساخت صندلی چوبی آشنا می شویم.

صندلی درگذر زمان

از ابتدای قرن سیزدهم واژه انگلیسی Chaere و در فرانسه باستان Chaiere برای صندلی استفاده می شده است که امروز Chair گفته می شود. صندلی ها در تاریخ و در کشورهای دنیا به شکل و جنس های مختلفی طراحی و ساخته شده اند. قدیمی ترین شکل شناخته شده صندلی ها، صندلی یونانی مربوط به قرن شش یا هفت قبل از میلاد است. صندلی های یونانی از سنگ مرمر و با تزییناتی با مجسمه ابوالهول ساخته شده بودند. صندلی Curule در ابتدای ساخت بسیار شبیه صندلی های تاشو مدرن بود اما به مرور زمان تزئینات خوبی بر روی این صندلی انجام شد. مشهورترین صندلی هایی که از دوران باستانی با چوب های پوسیده باقی مانده اند مربوط به قرن ششم است که حکاکی های از عاج دارند و از چوب بلوط ساخته شده اند.

صندلی های قرون وسطایی

اعتقاد بر این است که صندلی ماکسیمیان (Maximian) که در کلیسای راونا (Ravenna) قرار دارد از اواسط قرن ششم قدمت دارد. این صندلی از سنگ مرمر با پشتی بلند ساخته شده است و چهره ای از مقدسین و صحنه های انجیل مسیحیت و غسل تعمید مسیحیت به صورت نقش برجسته روی آن حکاکی شده است. معروف ترین و همچنین قدیمی ترین صندلی انگلیسی، همان صندلی است که در اواخر قرن سیزدهم برای ادوارد اول ساخته شده است که بیشتر پادشاهان بر روی ان صندلی تاج گذاری شده اند. این صندلی از چوب جنس بلوط ساخته شده و با طلا تزئین شده بود که به مرور زمان از بین رفته است. صندلی Seigneurial نیز از صندلی های تاریخی است که در فرانسه و هلند بیشتر از انگلیس رایج بود، یک صندلی بسیار جالب، که از بسیاری جهات به تختخواب کشیشان شبیه بود که سایبان داشت.

صندلی های قرن نوزدهم، بیستم و مدرن
در قرن نوزدهم فناوری همه چیز را تغییر داد و تاثیرش را می توان روی مبلمان هم دید. صندلی بنت وود (Bentwood) به معنی چوب خم شده از مایکل تونت (Michael Thonet) یا صندلی Bistro نمونه هایی از این تاثیر است. همچنین در قرن بیستم دنیا شاهد استفاده روز افزون از فناوری و مواد جدید در ساخت صندلی، مانند صندلی های تاشو تمام فلز، صندلی های فلزی، صندلی استراحت، صندلی های پلاستیکی قالب گیری شده، صندلی های ارگونومیک، صندلی های چرمی، صندلی های چوبی تخته سه لا و صندلی های ماساژ بود. معمارانی همچون فرانک لوید رایت و ارو سارینن نیز صندلی هایی را طراحی کردند تا با طراحی داخلی ساختمان های خود مطابقت داشته باشد.

تاریخچه صندلی های چوبی

همانطور که گفته شد تاریخچه صندلی های چوبی از مصر باستان آغاز شده و صندلی ها با موادی از جنس چوب آبنوس و عاج ساخته و با طلا و فلز نیز تزیین می شده اند. مصریان بر این باور بودند که برای جلوگیری از هرج و مرج در جهان باید صندلی های چوبی با اشکال طبیعی ساخته شوند. اکثر صندلی ها در دنیای آن زمان تا اواسط قرن هفدهم میلادی تمام چوب ساخته می شدند و از وزن قابل توجهی برخوردار بودند، اما به مرور گاهی از چرم برای نشیمن صندلی ها استفاده کردند، پس از آن مخمل و ابریشم به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت. تا به امروز نیز چرم یکی از متداول ترین مواد برای پوشش صندلی های چوبی است.

صندلی های چوبی

صندلی های چوبی برای کسانی که تمایل دارند تا یک نشمین کلاسیک و عالی با ظاهری زیبا و با ظرافت داشته باشند، مناسب است. چوب همیشه یک متریال کامل و بی نقص بوده است که هیچ وقت از مد نمی افتد. استفاده از صندلی ها چوبی در آشپزخانه و استفاده از آنها در ادارات در کنار میزهای چوبی سبک کلاسیک، دکوراسیون زیبایی را ایجاد می کند. ویژگی های اصلی آنها این است که از دو تکه مواد بادوام به صورت پشتی و نشیمنگاه با زاویه ۹۰ درجه یا کمی بیشتر متصل شده اند، معمولاً چهار گوشه صندلی افقی به چهار پایه وصل شده است. قسمت زیرین آن باید به اندازه کافی قوی و پهن باشد تا بتواند وزن شخصی را که روی آن می نشیند را تحمل کند.

طراحی صندلی چوبی

طراحان پیش از تصمیم گیری در مورد فرم به ویژه در صندلی چوبی، به راحتی آن فکر می کنند. در شیوه سنتی معمولا نجارها برای نمونه اولیه از چوب های مازاد، استفاده می کنند و بعد از مطمئن شدن از ایمنی و پایداری صندلی به ساخت صندلی با چوب های اصلی می پردازند. در شیوه صنعتی و تولید انبوه اما مهندسان پو طراحان با استفاده از برنامه های طراحی رایانه ای، طراحی صندلی را انجام می دهند و سپس طرح نهایی را ساخته و تست و ایرادات احتمالی را رفع می کنند تا یک صندلی ایمن و راحت تولید شود. صندلی باید بر اساس اصول ارگونومی و راحتی طراحی شود، همچنین الزامات دیگر مانند اندازه، وزن، توانایی تحمل وزن، دوام و طراحی هنری در نظر گرفته شود. در طراحی ارگونومیک وزن کاربر به قسمت های مختلف صندلی توزیع می شود.

اجزای صندلی چوبی

پشتی صندلی و نشیمنگاه صندلی اجزای مشترک در همه صندلی هاست و همه صندلی ها این دو بخش را دارند. ساخت هر صندلی به سبک آن بستگی دارد اما در ساده ترین حالت، هر بخش به طور جداگانه تولید می شود و بعد پایه ها و پشتی و دسته های صندلی به آنها متصل می شوند و صندلی شکل می گیرد. در یک صندلی مثل تصویر بالا اگر صندلی به خوبی مونتاژ شده باشد، سازندگان از یک روکش همانند رنگ و یا روغن بر روی چوب استفاده می کنند.

بر روی برخی از صندلی ها برای حفظ چوب از خراش یا لکه از پلی اورتان استفاده می کنند. در نهایت صندلی ها در اندازه و رنگ های مختلف با رعایت اصول ساخت از کوچک تا بزرگ ساخته می شوند. اگر یک صندلی چوبی را اصولی بسازند این صندلی برای مدت زمان طولانی باقی می ماند و اگر از صندلی به خوبی مراقبت شود، این صندلی چوبی یک عتیقه ارزشمند برای نسل آینده خواهد بود.

ماده اولیه برای تولید صندلی چوبی

صندلی های چوبی با هر نوع چوبی ساخته می شوند؛ اما اگر یک مبلمان با کیفیت می خواهید، چوب های درخت های جنگلی سفت و پهن برگان بهترین گزینه هستند.

انواع چوب برای ساخت صندلی

چوب صنوبر

صنوبر به دلیل داشتن قابلیت سازگاری بالا در ساخت صندلی های چوبی بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. از آنجا که صنوبر دارای انعطاف پذیری بالایی است، مردم این صندلی را خیلی دوست دارند.

چوب ماهون

یکی دیگر از چوب های محبوب ساخت صندلی های چوبی، چوب درخت ماهون است. چوبی نیمه ظریف با رنگ های گرم که کار با آن آسان است. در بعضی موارد هم نیاز به روکش دارد. اکثر افراد تمایل زیادی به استفاده از چوب ماهون در ساخت صندلی دارند بنابراین صندلی های چوب ماهون در بازار زیاد دیده می شوند.

چوب افرا

چوب افرا یکی دیگر از چوب های بسیار محبوب برای ساخت صندلی های چوبی است. این چوب از سخت ترین چوب های قابل دسترس است که مدت زمانی زیادی است که برای ساخت مبلمان از استفاده می شود. چوب افرا دارای رنگ روشن و گرمی است که یک صندلی بسیار زیبا را به وجود می آورد. سازندگان در زمان ساختن صندلی با چوب افرا باید دقت و توجه زیادی داشته باشند.

چوب درخت کاج

چوب درخت کاج یک چوب بسیار محبوب است. مدت زمان طولانی است که از این چوب برای ساخت انواع مبلمان استفاده می شود. چوب درخت کاج یکی از چوب هایی است که با آن می توان مبلمانی شیک را ساخت اما کار با آن چوب کمی سخت و دشوار است.

سبک های مختلف صندلی های چوبی

صندلی های سبک میشن (Mission)

صندلی های سبک میشن از برجسته ترین سبک های صندلی هستند. این صندلی ها آنقدر مشخص هستند که بیشتر افراد می توانند صندلی به سبک میشن را تشخیص دهند. قسمت پشتی صندلی دارای شکاف های عمودی با لبه های مستقیم است. این صندلی ها می توانند شکافی که بین طراحی سنتی و مدرن ایجاد شده است را به هم پیوند زنند. این سبک صندلی چوبی بسیار متنوع است. این صندلی را می توان در دکوراسیون اتاق نشیمن و میز ناهارخوری استفاده کرد.

صندلی های ویندسر (Windsor)

این صندلی ها دارای پشتی خمیده و قابل تشخیص هستند. صندلی های این سبک به سبک اولیه صندلی چوبی انگلیسی ساخته شده اند. بیشتر صندلی ها دارای پایه های دوکی شکل هستند. این صندلی ها به دلیل داشتن ظاهر زیبا و راحت برای اتاق های ناهار خوری مناسب است.

صندلی های لیدربک (Ladderback)

در این مدل صندلی تخته های چوبی با فاصله مناسبی در قسمت پشتی صندلی قرار داده شده اند به همین دلیل است که به این صندلی ها، صندلی های لیدربک می گویند. این مدل صندلی ها از قرون وسطی بسیار محبوب شده اند هنوز هم جز صندلی های هستند که بین مردم محبوبیت دارند و برای دکوراسیون اتاق ناهار خوری از آنها استفاده می شود.

صندلی های آشپزخانه قدیمی (Vintage Kitchen)

این صندلی ها که به عنوان صندلی آشپزخانه شناخته می شوند، تنها در آشپزخانه کاربرد ندارند و از آنها می توان در دکوراسیون اتاق ناهار خوری استفاده کرد و البته برای یک فضای رسمی یا مدرن خیلی مناسب نیستند.

صندلی های چوبی مدرن

نمی توان همه ویژگی های صندلی چوبی مدرن را مانند سایر سبک های قبلی توضیح داد؛ بنابراین توصیف ویژگی این صندلی بسیار دشوار است. با این حال این مدل صندلی دارای چند اصل است:
همه آنها از چوب خمیده یا منحنی ساخته شده اند.
آنها ظاهری انعطاف پذیر و ساده ای دارند.
این صندلی ها مناسب برای دکوراسیون خانه های امروزی است و ظاهر اتاق نشیمن را زیبا و جذاب می کند.

در ادامه چند صندلی چوبی مدرن که طراحی خاصی دارند و به عنوان صندلی های آیکونیک شناخته می شوند را با هم مرور خواهیم کرد.

صندلی چوبی ویشبن (Wishbone)

صندلی چوبی ویشبن و یا صندلی CH24 با فرم خاص و منحصر به فرد هانس وگنر (Hans J. Wegner) ساخت شده است، جایگاه ویژه ای در دنیای طراحی مدرن دارد. به دلیل ساختار تکیه گاه آن که به شکل Y است به آن ویشبن (Wishbone) گفته می شود. این صندلی بسیار راحت، سبک و مقاوم است.

صندلی چوبی پلای وود ایمز (Eames Plywood)

چارلز و ری ایمز صندلی چوبی پلای وود را با استفاده از تخته سه لا طراحی و ساخته اند. این صندلی در نوع خود و در زمان خود یکی از بهترین صندلی ها شناخته شد و تا به امروز در بین مردم محبوبیت دارد. چارلز و ری ایمز سال های زیادی را به آزمایش تکنیک های جدید برای تولید صندلی هایی با تخته سه لا گذراندن تا صندلی طراحی کنند که مطابق با بدن انسان باشد. این صندلی به لطف شکل ارگانیک بودنش انعطاف پذیر است و سبک، کم حجم و بسیار راحت.

صندلی چوبی تونت (Thonet)

مایکل تونت یک نجار اتریشی و خالق صندلی چوبی تونت است. او نه تنها یک صنعتگر خلاق بود، بلکه یک کارآفرین شجاع با ایده های بسیار زیادی بود. او در واقع اولین کسی بود که تولید انبوه صندلی با چوب خم شده را تحقق بخشید. این صندلی از ۵ قطعه جدا ساخته شده است که به وسیله چهار پیچ بهم متصل می شوند.

ساخت صندلی چوبی

حال که صندلی های چوبی را شناختید و احتمالا به آن ها علاقه مند شده اید یک پیشنهاد ویژه هم برایتان داریم. اگر خودتان اهل فن هستید و می خواهید یک صندلی چوبی بسازید اینجا دستورالعملش را برایتان آورده ایم.:

وارد لازم برای ساخت یک صندلی، یک ورق تخته سه لا، یک مته با قطر ۴/۱، رول‌پلاک ۴/۱، پیچ ۲.۵، چسب چوب، یک اره برقی و یک اره مدور است.

برای شروع کار سوراخ‌های یکسانی با فاصله ۱/۴ در هر دو انتهای صفحه ۱ × ۴ قرار دهید. از چسب استفاده کنید و سپس رول‌پلاک ها را در سوراخ ها قرار دهید. باید تمام قطعات را در کنار هم قرار دهید تا ۲ طرف صندلی ساخته شود.

اتصال اجزای صندلی

با استفاده از تخته سه لا، قطعات مربعی شکل به اندازه ۱۷ × ۱۷ اینچی برش دهید پس از آن، شکاف هایی به اندازه ۵/۱ × ۵/۱ در ۲ گوشه تخته ایجاد کنید. قطعات را روی هم قرار دهید. محل سوراخ های رول‌پلاک ۱ × ۴ اینچ را روی قطعه صندلی بین ۲ شکاف علامت گذاری کنید و بعد سوراخ های رول پلاک ۱/۴ اینچی را درون مرکز قرار دهید.

ساخت پشتی صندلی

حالا نوبت ساخت قسمت پشتی صندلی است. در هر دو انتهای سه قطعه، رول پلاک ها را چسب بزنید. چسب را به خوبی تنظیم کنید. سپس صندلی را در جای خود قرار دهید که ۲ قطعه جانبی در زیر آن قرار دارد. قسمت پشتی صندلی را به خوبی بر روی شکاف ها تنظیم کنید. پیچ ها را در داخل تخته سه لا وارد کنید و همه اجزا را در جای خود قفل کنید در نهایت سطح صندلی را سمباده بزنید و آماده برای رنگ آمیزی کنید؛ و در آخر آن را در زیر آفتاب قرار دهید تا کاملاً خشک شود، صندلی شما حالا آماده است شما می توانید از صندلی خود لذت ببرید.

میز ؛ یک شیٔ بی جان اما ارزشمند

میز، ممکن است یک شیء بی‌جان و ساده باشد، اما ما بدون این میز فروتن گم می‌شویم. همچنان که از زمان روم و مصر باستان به اهداف زیادی خدمت کرده است و در طرح‌ها، شکل‌ها و اندازه‌های زیادی وجود دارد.

میزهای چهار پا اولین بار در مصر باستان ثبت شد. آنها عمدتاً برای غذاخوری و بازی استفاده می‌شدند. معمولاً کم ارتفاع و از چوب ساخته شده و یا از فلز و سنگ در ساخت آن استفاده شده است. برخی از میزها دارای سه پایه یا حتی یک پایه ضخیم در مرکز بودند.

از میزهای بازی مصری برای انجام یک بازی رومیزی به نام Senet با استفاده از تخته‌ای ساخته شده از سنگ استفاده می‌شد. همچنین یک بازی به نام Mehen (معروف به “بازی مار”) وجود داشت که روی میزی با سطحی به شکل مار حک شده بود. اگرچه این بازی‌ها وجود داشته‌اند، مورخان از قوانین دقیق آن مطمئن نیستند، زیرا شواهد مستند کمی در مورد نحوه بازی آنها وجود دارد.

میزهای کوچک دیگر بشقاب‌های غذا را نگه می‌داشتند. آنها اغلب از سنگ ساخته می‌شدند و می‌توانستند به صورت تزئینی تراشیده شوند. برخی از این میزها در مقبره‌ها و زیارتگاه‌های باستانی یافت می‌شد. آنها به “میزهای پیشکش” معروف بودند و برای زندگی پس از مرگ غذا تهیه می‌کردند.

میز های یونانی و رومی

در یونان و روم باستان نیز از میزهای چهارپایه و میزهای تخته‌ای استفاده می‌شد. میزهای تخته‌ای معمولاً به عنوان محراب مورد استفاده قرار می‌گرفتند. میزها در روم باستان بسیار کم بود، زیرا افرادی که روی کاناپه‌ها می‌نشستند از آن‌ها استفاده می‌کردند.

در طول قرن‌ها، ارتفاع میزها همزمان با تغییرات در صندلی‌ها افزایش یافته است. اکنون طراحی میزهای جدیدتر متناسب با صندلی‌هایی که برای ناهارخوری ساخته می‌شوند، صورت می‌گیرد.

در یونان باستان، میزها کاملاً شبیه میزهای روم بودند، با یک پایه مرکزی، سه پایه یا چهار پایه. آنها اغلب دارای قسمت بالایی مدور بودند و عمدتاً برای غذاخوری استفاده می‌شدند. در نقاشی‌های تاریخی که ضیافت‌ها را به تصویر می‌کشند، برخی از افراد برای صرف ناهارخوری کدام یک میز کوچک دارند، نه اینکه به طور جمعی از یک میز بزرگ استفاده کنند.

در یونان، میزها کوچکتر بودند، زیرا مرسوم بود که بعد از استفاده آنها را در زیر تخت پنهان می‌کردند. یونانی‌ها طرحی شبیه به گوریدون (guéridon  میز کوچک گرد به زبان فرانسوی) امروزی اختراع کردند: میز کوچک، بسیار تزئینی و دایره‌ای. آنها که توسط یک یا چند ستون، یا مجسمه‌های مجسمه‌سازی شده انسانی و اساطیری پشتیبانی می‌شدند، از فلز (معمولاً نقره یا برنز)، مرمر یا چوب، با پاهای بسیار پرآذین ساخته می‌شدند.

یونانی‌ها میزهای بزرگ و مستطیلی شکل می‌ساختند، در حالی که رومی‌ها یک میز نیم دایره‌ای به نام mensa lunata را طراحی کردند که در سراسر ایتالیا محبوب شد.

میز های غربی

در دنیای غرب، اولین میزها بسیار ساده بودند و از تخته‌های چوبی که توسط پایه‌ها پشتیبانی می‌شدند، تشکیل شده بودند که قدمت آنها به دوران قرون وسطی می‌رسد. آنها در زمان صرف غذا نصب می‌شدند و برای صرفه جویی در فضا در زمانی که استفاده نمی‌شدند جمع می‌شدند. آنها سلف میز پایه مدرن بودند.

میزهای باریک و بلند که برای غذاخوری گروهی در مکان‌هایی مانند صومعه‌ها استفاده می‌شد، به عنوان میز سفره‌خانه شناخته می‌شد. یکی دیگر از میزهای غذاخوری طولانی قرون وسطایی، که برای بسیاری از مردم پذیرایی می‌کرد، شامل تعدادی میز چهارپایه بود که با بست‌های محکم در پای آنها به هم وصل شده بودند. اینها “میزهای بهم‌پیوسته” (joined tables) نامیده می‌شدند. آنها بزرگ بودند و اغلب دارای برگ‌های تاشوی بودند تا ظرفیت خود را بیشتر کنند.

در قرن شانزدهم، در زمان تودور، پایه‌های میز ناهارخوری بسیار آراسته‌تر شده بود و اغلب با چرخش‌های بزرگ و پیازی ساخته می‌شد. با گذشت زمان، میزهای تک پایه و دو پایه تکامل یافتند. در همان زمان، میزهایی که برای ایستادن در مقابل دیوار طراحی شده بودند، نه در مرکز اتاق، نیز ظاهر شدند. آنها با براکت‌های دیواری ساخته شده بودند و فقط دو پایه داشتند. آنها به عنوان میز کنسول شناخته می‌شدند.

انواع مشابه میز در همان “خانواده” میزهای پایه‌ای بودند که برای اشغال فضای دیوار بین پنجره‌ها، میزهای سالن و میزهای کناری ایجاد می‌شدند.

طرح‌های تخصصی

در قرن 18 و 19، جدولی به نام “لو میز” برای بازی کارت بازی محبوب لانترلو، با نام مستعار “لو” ایجاد شد. روی آن گرد یا بیضی شکل بود و به عنوان شمع خوری، میز چای خوری یا میز ناهارخوری کوچک نیز استفاده می‌شد. معمولاً دارای مکانیزم کج کننده بود، بنابراین در صورت عدم استفاده می‌توان آن را جمع کرد.

میز Pembroke در قرن 18 طراحی شد و در سراسر قرن 19 محبوبیت داشت. بالای آن بیضی یا مستطیل شکل بود. اکثر آنها حداقل یک کشو داشتند. و طوری طراحی شده بودند که بتوان آنها را به راحتی جابه جا کرد یا جمع کرد. آنها عمدتاً برای سرو چای، ناهار خوری، نوشتن و سایر موارد مورد استفاده قرار می‌گرفتند.

میز کار در قرن هجدهم برای نگهداری وسایل و مواد خیاطی طراحی شد. و مکانی مناسب را برای زنانی که خیاطی می‌کردند فراهم می‌کرد تا همه چیز را در یک مکان ذخیره کنند.

خیاطی چیزی بود که انتظار می‌رفت خانم‌های جوان طبقه بالا به عنوان یک موفقیت یاد بگیرند. در حالی که راهی برای کسب درآمد و تعمیر لباس خانواده برای افراد معمولی طبقه کارگر بود. میزها معمولاً دارای بالای مستطیل شکل، برگ‌های تاشو و کشوهایی با پارتیشن بودند.

هنگامی که به دنبال میز عالی یا هر کالای مبلمان دیگری هستید، تولیدی زاناوود را فراموش نکنید. تولیدات ما به سراسر ایران و کشورهای حوزه خلیج فارس صادر می‌شود. و امیدواریم در آینده نیز محصولات ما مورد توجه دیگر کشورهای خارجی قرار بگیرد.

شما می‌توانید مدل‌های متنوع ما را در شبکه‌های اجتماعی مشاهده نمایید. و برای درخواست ساخت یا خرید به ما تماس بگیرید.